Bir Mavi Çalarım Düşünden

Yaprak hışırtısına gebe kalmış bekleyişlerde Kimbilir kaç öfke düşürür dalından sevda… Ira bir aşk basarken gözlerine Bir poyraz aşinalığına yürür gece Susar kanlıcada heybeti gülüşün Emanetlerde kızıl sayrı tutuşların Çığlığına saklı bensiz söylemlerinde Bir mavi çalınır düşlerden Yel ardı gülüşmelerde suskun bir gece Niyetlerinde fısıldamada öyküler ‘Si’ den ‘mi’ ye düşerken matemi gecenin Silinir efsunlu beklemler nihayetlerde Sonrası usullar bakışı çıkmaz sokaklar Üleşir sancıyı paydaş erenler Bir mikrofon çığlığında ağlar söz Ve de bis yapar gönül nem kaldılarda Sus paylarındayken yalnız bir öfke Büküntü içselinde dolaşır derbeder ömrüm İhtimal aşk döner Süzülür gölgenden ruh Ey sevgili! Son mavi de çalınırken düşünden Çöz bakışlarını üstümden… Işın ERGÜNEY

Türkiyem

Dünyaya doğduğum,o demden beri, Gönlüne kurduğum köşktüm Türkiyem, Neşe kaynağımın,en muteberi, Sazında sözünde meşktim Türkiyem. Toz,duman içine,karıştığım gün, Bitmezdi çocukça,gönlümde düğün, Kimi gün neşeli,kimi gün üzgün, Efkârına bağlı ek`tim Türkiyem. Büyüyen bedenken,gönül alçaldı, Körpe gençliğimi seneler çaldı, Elde avuçta hep yarınlar kaldı, Gönlünde vadesiz tektim Türkiyem. Araştırdım; tek tek her bir yanını, Sokaktan caddeye,er meydanını, Gezerek gördüm her tür insanını, Sevilen sevdiren aşktım Türkiyem. Köyümde rençperdim,kentte müstahdem, Çalındım çırpındım durmadan, her dem, Ne ünvan istedim ne de bir kıdem, Kendi derdim,kendim çektim Türkiyem. Dağını taşını; bir gül kırmadan, Cepheden cepheye koştum durmadan, Neler olup bitti gün ağarmadan, Zalimler tahtını yıktım Türkiyem. Sana yanlış yapan her zaman kuldu, Pervasızca,kemce davranan oldu, Yok yoktu sinende her dertten boldu, Hepsini yerlere çaktım Türkiyem. Tüm değerlerinle güzel Türkiyem; Seni sonsuza dek yaşatmak gayem, Uğruna öldüğüm kanlı sermayem. Toprağına kanlar döktüm Türkiyem.

Dağlar

Ne zaman dağlara atsam kendimi Yıldızlar karşılar beni geceleri Sahte ışıkları oysa şehrimizin gizler bu büyülü güzelliği Uzansam dokunabilirim sanki buradan Ama dokunamam, bozamam ben bu güzelliği Şehirde de dokunamazdım samanyolundan kaçmış yıldıza Bakamazdım bile gözlerimi alan güzelliğine Ama tesellim o dur ki sahte ışıkları altında Gözleri kamaşmış bunca insan arasında Bir soluk miktarı olsa da Yakaladım güneş ışıklarına eş bakışlarını Şimdi o bakışların ışıkları Ne zaman kaybetsem kalabalıklar arasında yolumu Veya karanlıklar içerisinde yönümü Bir kutup yıldızı olup önüme düşer Düzeltir bıkmadan şaşmış mihenkimi

Bakınca O Kıza

Bakınca o kıza Topukları dolaşıyor Belleri, kolları Karışıyor birbirine İnce kız delişmen Bir de işveleri O can içi sızı Yürüdükçe tozuyor saçları Döndürüyor başımı Ergenlik kokuları Kız bu koku çirkin ya Kız bu koku güzel Bakınca o kıza Gülüşleri dolaşıyor Sokaklar esriyor her çıkışında Dokununca koluna Kanatıyor göğü hırsından Limon dikenleri Saçlarını Yosun uçlarından devşirmiş Göğüslerini Ekşi alıçtan Bakınca o kıza Bakışları dolaşıyor

Rüyanın En Güzeli

Gül denizinde yüzsem rüyamda Gül diyârina ulassam Gül bahçelerinde dolaşsam Gül kokuları kaplasa rûhumu Bir an karşımda bulsam Âlemlere rahmet Güllerin Sevgi dolu gönüllerin efendisini... En güzel güllerden bir gül koparip dalından Uzatsam, Efendimize (s.a.v.)'e Buyur yâ Resûlallah! Desem ...Ve gül'ü tuttuğu an Dondurulsa rüyam, uyanmasam Tâ ki, sevenlerinin O na kavuşacağı güne kadar Ne güzel olur!

Bir Vatan Düşünün

Bağımsızlık derin sevdadır bizde Savaşmışız her dem dağda denizde Bir vatan düşünün hep içimizde Gönüldeki canan gibi sevmişiz Bize nasip olmuş en mahir devlet Dünya görmemiş hiç, böyle bir kudret Biz ki içi dışı temiz bir millet Yuvasız canlara yuva, evmişiz Atalar dünyayı dize getirmiş Şer nerde, işini orda bitirmiş Tüm söyleyeceği iki satırmış En keskin kalemle, sözle dövmüşüz Gün gelmiş zalimin hali görülmüş Yüreği yandıkça merhem sürülmüş Sinesine şevkat kat kat örülmüş İyiliğe hayra her an tavmışız Yaşarken neleri görmüş bu millet Bir çileymiş başlı başına zillet Vatanı sarmış mı her koldan illet İman gücümüzle aşkla kovmuşuz Şerife Bacısı, Koca Seyyidi Vatanın en mümtaz iki yiğidi Biri kahramanı biri şehidi Dünyadaki iki büyük devmişiz Ülkem banisiyse O Ulu Önder: Gelmemiş böylesi,benzeri; ender Ay yıldız bayrağı astığı gönder Bizi yücelttikçe,`O`nu övmüşüz

Geceler
	Sensiz yaşamamın imkânı yoktur Sayamam bilesin nedeni çoktur Yalnızlık sinemi delen bir oktur Geçmesi çok zordur sensiz geceler Sönmüyor bilesin sevdamın narı Ruhumu incitti ayrılık hârı İflah olur sanma bu canı gayrı Bil ki kalbim kordur, sensiz geceler Hicrandan yanasın bilirim seni Sevdam bir yaradır inletir beni Sensizliğe mahkûm ettin İrfan'ı Ölüm bana yârdir, sensiz geceler

Siyah İnci

Kaderimi düğümledi incecik ellerin Kapanmıyor boşluk yokluğunda bıraktığın Avucumdan akıp giden bu yaşamın Hiç silinmez kıyısında kaldı hatıran Ne gözyaşlarım dökülebildi gidişinde Ne de varlığında yüzümde gülümsemeler Camdan kalbin yeter ki üzülmesin Ağırlığıyla kalbimde yaşadım Hasretinle duyulmazdayım. Hadi esen rüzgara karış ne olur Saçların savrulsun geceye Görmeyen gözlere bak siyah inci Güzelliğini sığdıramıyorum hiçbir heceye Hadi çek alevlerini ne olursun Dokunmasın artık kül olmuş şu köze Ateşinle yandım ama Haydi es rüzgarınla savrulayım Bilinmezin varlığında sende kaybolayım Tane tane sonra gökten döküleyim Her bir damlam bir aşkın denizinde yıkansın Kıyıya vuran dalgalar taşısın küllerimi Bir martı neden sonra Yaklaşıp kirlenmiş, huzursuz kıyıya Tek yudumda sarsın üşümüş bedenimi Sen izlerken yağmurun ıslattığı sokakları Bırakıversin usulca bir camın sıcaklığına İçinde bir kıpırtı, yüreğinde bir ateş Islanmakta oysa sokaklar ve gece Martının gözleri asılı kalsa bakışlarına Anlasa küllerin yolculuğunu siyah inciye

Doğa ve Sen
	Buğday basağında sarı senin kadar güzeldir ancak, ve anne sütü, senin gibi taze… Dudaklarından kiraz toplamak hevesi her mayısta yerleşir aklıma, her mayısta küçük fidanlar harikalar yaratır

Sevdiğim
	Seni canımdan çok, çok seviyorum Gönlünden koparıp atma sevdiğim, Ellerin sözüne kanıp da sakın Kaşlarını bana çatma sevdiğim... Ferman buyur emir erin olayım Kemer olup ince belin dolayım Senin için bir gül gibi solayım Çaresiz koyup da gitme sevdiğim... Divaneyim diye hep hakir gördün Ahh bir kez olsun sen hatır mı sordun Bilmiyorum niçin İrfan'a kördün Beni uçuruma itme sevdiğim...

Aşk Susar Ölüm Bekler

Ard gülüşlerinde büyüyen yalnızlığım Güverte esintisi öfke sellerinde ağlamaklı… Zemheri dolanışlarında üzgün bir kuşluk Vuslat yolunda takadsız bakış söylemlerindeyken Kimbilir kaç güz eskitip Kaç sevdaya tanıklık etti bu yürek İhanet bir eylül kadar uzak Gün cumasına üzgün gece Öfkeye beş kalasında yorgun düşler Niyeydi yarın! Neydi ki tükeniş! Bencil bir sensizlik sarmakta öyküyü Çözmede agrafı sessizce çizilmiş hayaller Binbirdirek sarnıcında üzgüsü akşamın Doğarken beklemlere Gönül bir asi devranında aldatmada feleği Hayat Vizöre asılı yağmur damlası voltasındayken Aşk susar Ölüm bekler Kan ve güle göz kırpar yakarış Düşer gece sol yanıma…

Bahar

Sen ki en cilvelisisin mevsimlerin, Afrodizyakların en etkilisi, sevdanın suç ortağısın. Yapma bunu bana!.. Bahar, yalvarırım çek git isine!.. Salma üstüme çiçeklerini, aklimi çelme!.. Her sabah çimenlerin çiyden ürpererek uyanıyor bahçemde; Sonra güneşle oynaşıp tütsülenmiş gibi buğulanıyor.. Ne zaman sokağa çıksam badem ağaçları salkım saçak çiçek... Kavaklar kıpır kıpır, islik ıslığa meltem... Kırda dayanılmaz bir kekik kokusu, toprakta türlü çeşit börtüböcek... Yapma bunu bana bahar, Böyle üstüme gelme!. Zaten damarlarıma zor zaptediyorum kanımı... Çoktan cemreler düşmüş beynime, yüreğime... Kalbimin buzları erimiş. Göğüs kafesimde ne idüğü belirsiz bir kıpırtıyla geziyorum nicedir.. Bir de sen çıldırtma beni... Krizdeyim ben... Tembelliğin sırası değil, uyamam sana... Al git serçelerini sabahlarımdan, çağlalarına, kokularına hakim ol. Meltemlerine söyle, deli gibi islik çalıp sokağa çağırmasınlar beni.. Bulutların üşüşmesin başıma... Girme kanıma benim... yoldan çıkarma!.. Sen ki en cilvelisisin mevsimlerin, afrodizyakların en etkilisi, Sevdanın suç ortağısın. Kıyma bana!.. Biliyorum çünkü, yine kandırıp yeşillendireceksin aşka; Gövdemi azdırıp sonra birden çekip gideceksin. Tam kanım kaynamışken sana, toplayıp allarını morlarını, Beni bir kuraklığın ortasında terk edeceksin... O iple çektiğim ışığın, dayanılmaz olacak o zaman... Ne o delişmen sabahlar kalacak, Ne günaha çağıran çapkın eteklerin uçuştuğu günbatımları... Tembel kuşların şakımaktan bitap, ebruli çiçeklerin kokmaktan... Buselerin nemi kuruyacak çöl rüzgarlarında... Yeşerttiğin çiçekler yürekler solacak; damar damar çatlayacak ruhumuz.. Hayat, bir ezik otlar diyarına dönüşecek yeniden... yüreğim viraneye... Her bahar sarhoşluğu gibi, geçecek bu sonuncusu da... Ebedi bahar, bir başka bahara kalacak. İyisi mi, hiç azdırma ruhumu bahar... İş açma başıma... Git isine! Yoldan çıkarma beni!..